ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៥

 [៦៩៥] បុគ្គល​មិន​គួរ​និយាយ​ថា ធម៌ ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុងចិត្ត ជា​ទាន​ទេ​ឬ។ អើ។ ទាន មានផល​មិនជា​ទី​ប្រាថ្នា មានផល​មិនជា​ទី​ត្រេកអរ មានផល​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត មានផល​ច្រឡូកច្រឡំ ចម្រើន​ដោយ​ទុក្ខ មាន​វិបាក​ជា​ទុក្ខ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ ក្រែង​ទាន​មានផល​ជាទី​ប្រាថ្នា មានផល​ជាទី​ត្រេកអរ មានផល​ជាទី​គាប់ចិត្ត មានផល​មិន​ច្រឡូកច្រឡំ ចម្រើន​ដោយ​សុខ មាន​វិបាក​ជា​សុខ​ឬ។ អើ។ បើ​ទាន​មានផល​ជាទី​ប្រាថ្នា មានផល​ជាទី​ត្រេកអរ មានផល​ជាទី​គាប់ចិត្ត មានផល​មិន​ច្រឡូកច្រឡំ ចម្រើន​ដោយ​សុខ មាន​វិបាក​ជា​សុខ (យ៉ាងនេះ) ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នក​គួរ​ពោល​ថា ធម៌​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុងចិត្ត ចាត់ជា​ទាន។ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ទាន​មានផល​ជាទី​ប្រាថ្នា ចុះ​ចីវរ ជា​ទាន​ឬ។ អើ។ ចីវរ មានផល​ជាទី​ប្រាថ្នា មានផល​ជាទី​ត្រេកអរ មានផល​ជាទី​គាប់ចិត្ត មានផល​មិន​ច្រឡូកច្រឡំ ចម្រើន​ដោយ​សុខ មាន​វិបាក​ជា​សុខ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ទាន​មានផល​ជាទី​ប្រាថ្នា ចុះ​បិណ្ឌបាត សេនាសនៈ គិលាន​ប្ប​ច្ច​យភេសជ្ជ​បរិក្ខារ ចាត់ជា​ទាន​ឬ។ អើ។ គិលាន​ប្ប​ច្ច​យភេសជ្ជ​បរិក្ខារ មានផល​ជាទី​ប្រាថ្នា មានផល​ជាទី​ត្រេកអរ មានផល​ជាទី​គាប់ចិត្ត មានផល​មិន​ច្រឡូកច្រឡំ ចម្រើន​ដោយ​សុខ មាន​វិបាក​ជា​សុខ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
ថយ | ទំព័រទី ២៧៩ | បន្ទាប់
ID: 637652638676835557
ទៅកាន់ទំព័រ៖