ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៥

ប្រសិនបើ ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​ជា​អតីត ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា ចិត្តជា​អតី​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ (ព្រោះ​ពាក្យ​ថា) ចិត្ត មាន​អតី​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍​ដូច្នេះ ជា​ពាក្យ​ខុស​ទេ មួយទៀត ប្រសិនបើ ចិត្ត​មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​ជា​អតីត​ទេ (ព្រោះ​ពាក្យ​ថា) ចិត្ត​មិន​មាន​អារម្មណ៍ និង​មាន​អារម្មណ៍​ជា​អតីត​ដូច្នេះ ជា​ពាក្យ​ខុស។
 [៨៩៩] ចិត្ត ជា​អតី​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ​ឬ។ អើ។ ក្រែង​ការពិចារណា។បេ។ ការ​តាំងចិត្ត​ទុក មាន ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​អតីត​ឬ។ អើ។ ប្រសិនបើ ការពិចារណា។បេ។ ការ​តាំងចិត្ត​ទុក មាន ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​អតីត ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា ចិត្តជា​អតី​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ។

ចប់ អតី​តា​រម្ម​ណកថា។


អនាគ​តា​រម្ម​ណកថា


 [៩០០] ចិត្ត ជា​អនាគ​តា​រម្ម​ណ៍ (មាន​អារម្មណ៍​ជា​អនាគត) មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ​ឬ។ អើ។ ក្រែង​មាន​អារម្មណ៍​ជា​អនាគត​ឬ។ អើ។
ថយ | ទំព័រទី ៣៨៣ | បន្ទាប់
ID: 637652675274960435
ទៅកាន់ទំព័រ៖