ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៥

ប្រសិនបើ (ចិត្ត) មាន​អារម្មណ៍​ជា​អនាគត ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា ចិត្តជា​អនាគ​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ (ព្រោះ​ពាក្យ​ថា) ចិត្តជា​អនាគ​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍ ដូច្នេះ ជា​ពាក្យ​ខុស មួយទៀត ប្រសិនបើ ចិត្ត​មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​ជា​អនាគត​ទេ (ព្រោះ​ពាក្យ​ថា) មិន​មាន​អារម្មណ៍ និង​មាន​អារម្មណ៍​ជា​អនាគត ដូច្នេះ ជា​ពាក្យ​ខុស។
 [៩០១] ចិត្ត ជា​អនាគ​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ​ឬ។ អើ។ ការពិចារណា។បេ។ ការ​តាំងចិត្ត​ទុក មាន ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​អនាគត​ឬ។ អើ។ ប្រសិនបើ ការពិចារណា។បេ។ ការ​តាំងចិត្ត​ទុក មាន ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​អនាគត ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា ចិត្តជា​អនាគ​តា​រម្ម​ណ៍ មិន​មាន​អារម្មណ៍​ទេ។
 [៩០២] ការពិចារណា។បេ។ ការ​តាំងចិត្ត​ទុក មាន ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​បច្ចុប្បន្ន ចុះចិត្ត​ជា​បច្ចុប្បន្នា​រម្ម​ណ៍ (មាន​អារម្មណ៍​ជា​បច្ចុប្បន្ន) ប្រកបដោយ​អារម្មណ៍​ឬ។ អើ។ ការពិចារណា។បេ។ ការ​តាំងចិត្ត​ទុក មាន ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​អតីត ចុះចិត្ត​ជា​អតី​តា​រម្ម​ណ៍ ប្រកបដោយ​អារម្មណ៍​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
ថយ | ទំព័រទី ៣៨៤ | បន្ទាប់
ID: 637652676178866709
ទៅកាន់ទំព័រ៖