ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៥

អើ។ ក្រែង​ព្រះអរហន្ត គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុងនាម និង​គោត្ត​របស់​ស្រ្តី និង​បុរស គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​ផ្លូវ និង​មិនមែន​ផ្លូវ គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​ឈោ្មះ​នៃ​សៅ្ម ឈើ​តូច និង​ឈើ​ធំ​ឬ។ អើ។ បើ​ព្រះអរហន្ត គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុងនាម និង​គោត្ត​របស់​ស្រី្ត និង​បុរស គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​ផ្លូវ និង​មិនមែន​ផ្លូវ គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​ឈោ្មះ​នៃ​សៅ្ម ឈើ​តូច និង​ឈើ​ធំ ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នក​គប្បី​ពោល​ថា កង្ខា​របស់​ព្រះអរហន្ត មាន​ដែរ។ ព្រះអរហន្ត គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុងនាម និង​គោត្ត​នៃ​ស្រ្តី និង​បុរស គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​ផ្លូវ និង​មិនមែន​ផ្លូវ គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​ឈោ្មះ​នៃ​សៅ្ម ឈើ​តូច និង​ឈើ​ធំ ព្រោះហេតុនោះ កង្ខា​របស់​ព្រះអរហន្ត មាន​ដែរ​ឬ។ អើ។ ព្រះអរហន្ត គប្បី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​សោតាបត្តិផល​ក្តី សកទាគាមិផល​ក្តី អនាគាមិផល​ក្តី អរហត្ត​ក្តី​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។

ចប់ កង្ខា​កថា។


បរ​វិ​តារ​ណា​កថា


 [១០២] បរ​វិ​តារ​ណា (ការ​ឆ្លងផុត​ដោយ​បុគ្គល​ដទៃ) របស់​ព្រះអរហន្ត មាន​ដែរ​ឬ។ អើ។ ព្រះអរហន្ត មាន​បុគ្គល​ដទៃ​ណែនាំ សម្រេច​ដោយ​បុគ្គល​ដទៃ មាន​បុគ្គល​ដទៃ​ជា​បច្ច័យ រស់នៅ​ជាប់​ដោយ​បុគ្គល​ដទៃ រមែង​មិនដឹង មិនឃើញ ជា​អ្ន​កវងេ្វង ជា​អ្នក​មិនដឹង​ខ្លួន​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
ថយ | ទំព័រទី ៣៩ | បន្ទាប់
ID: 637652540814755401
ទៅកាន់ទំព័រ៖