ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៥

អណ្តាត​ជា​របស់​ក្តៅ រស​ជា​របស់​ក្តៅ។បេ។ កាយ​ជា​របស់​ក្តៅ ផោដ្ឋព្វៈ​ជា​របស់​ក្តៅ។បេ។ ចិត្តជា​របស់​ក្តៅ ធម្មារម្មណ៍​ជា​របស់​ក្តៅ មនោវិញ្ញាណ​ជា​របស់​ក្តៅ មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​របស់​ក្តៅ ធម្មជាត​ណា ដែល​ទទួលអារម្មណ៍​ជា​សុខ​ក្តី ជា​ទុក្ខ​ក្តី មិនមែន​ជា​ទុក្ខ​មិនមែន​ជា​សុខ​ក្តី កើតឡើង​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ ធម្មជាត​នោះ​ជា​របស់​ក្តៅ ចុះ​ក្តៅ​ដោយ​អ្វី ក្តៅ​ដោយ​ភ្លើង​គឺ​រាគៈ ក្តៅ​ដោយ​ភ្លើង​គឺ​ទោសៈ ក្តៅ​ដោយ​ភ្លើង​គឺ​មោហៈ ក្តៅ​ដោយ​ជាតិ ជរា មរណៈ សោ​កៈ បរិទេវៈ ទុក្ខ ទោមនស្ស ឧបា​យា​សៈ តថាគត​ពោល​ថា​ក្តៅ ពាក្យ​ដូច្នេះ មាន​ក្នុង​ព្រះ​សូត្រ​ឬ។ អើ។ ព្រោះហេតុនោះ សង្ខារ​ទាំងពួង ដូចជា​ផែះ​ក្តៅ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ព្រំដែន។
 [១៩៧] សង្ខារ​ទាំងពួង ដូចជា​ផែះ​ក្តៅ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ព្រំដែន​ឬ។ អើ។ ក្រែង​ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ កាមគុណ​នេះ មាន ៥យ៉ាង កាមគុណ​ទាំង៥ តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ គឺ​រូប​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ភ្នែក ជា​ទី​បា្រ​ថ្នា ជាទី​ត្រេកអរ ជាទី​ពេញចិត្ត ជាទីស្រឡាញ់ ប្រកបដោយ​កាម ជា​តម្រេក ១ សំឡេង​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ត្រចៀក ១។បេ។ ក្លិន​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ច្រមុះ ១។បេ។ រស​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​អណ្តាត ១។បេ។ ផ្សព្វ​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​កាយ ជា​ទី​បា្រ​ថ្នា ជាទី​ត្រេកអរ ជាទី​ពេញចិត្ត ជាទីស្រឡាញ់ ប្រកបដោយ​កាម ជា​តម្រេក ១ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ កាមគុណ មាន ៥ យ៉ាងនេះ​ឯង
ថយ | ទំព័រទី ៧៤ | បន្ទាប់
ID: 637652550624286735
ទៅកាន់ទំព័រ៖