ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៦

មានះ ទិដ្ឋិ វិចិកិច្ឆា ថី​នៈ ឧទ្ធច្ចៈ អហិរិកៈ អនោត្តប្បៈ ប្រកបដោយ​ហេតុ ប្រកបដោយ​អារម្មណ៍ ការ​រំពឹង។បេ។ កា​រតំាង​ចិត្ត​ទុក ចំ​ពោះ​អនោត្តប្បៈ​នោះ មាន​ដែរ​ឬ ។ អើ។ រូប ប្រកបដោយ​ហេតុ ប្រកបដោយ​អារម្មណ៍ ការ​រំពឹង។បេ។ កា​រតំាង​ចិត្ត​ទុក ចំពោះ​រូប​នោះ មាន​ដែរ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [២៣៥] រូប ប្រកបដោយ​ហេតុ តែ​មិន​មាន​អារម្មណ៍ ការ​រំពឹង។បេ។ កា​រតំាង​ចិត្ត​ទុក ចំពោះ​រូប​នោះ មិន​មាន​ទេ​ឬ។ អើ។ អលោភៈ ប្រកបដោយ​ហេតុ តែ​មិន​មាន​អារម្មណ៍ ការ​រំពឹង។បេ។ កា​រតំាង​ចិត្ត​ទុក ចំពោះ​អលោភៈ​នោះ មិន​មាន​ទេ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ រូប ប្រកបដោយ​ហេតុ តែ​មិន​មាន​អារម្មណ៍ ការ​រំពឹង។បេ។ កា​រតំាង​ចិត្ត​ទុក ចំពោះ​រូប​នោះ មិន​មាន​ទេ​ឬ។ អើ។ អទោសៈ ប្រកបដោយ​ហេតុ។បេ។ អនោត្តប្បៈ ប្រកបដោយ​ហេតុ តែ​មិន​មាន​អារម្មណ៍ ការ​រំពឹង។បេ។ កា​រតំាង​ចិត្ត​ទុក ចំ​ពោះ​អនោត្តប្បៈ​នោះ មិន​មាន​ទេ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [២៣៦] បុគ្គល​មិន​គួរ​និយាយ​ថា រូប ប្រកបដោយ​ហេតុ​ទេ​ឬ។ អើ។ ក្រែង​រូប ប្រកបដោយ​បច្ច័យ​ឬ។ អើ។ ប្រសិនបើ​រូប ប្រកបដោយ​បច្ច័យ​មែន ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នក​គួរ​ពោល​ថា រូប ប្រកបដោយ​ហេតុ​មែន។

ចប់ រូប​សហេតុ​កន្តិ​កថា។

ថយ | ទំព័រទី ១៣០ | បន្ទាប់
ID: 637825180609818327
ទៅកាន់ទំព័រ៖