ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៦
ចុះផស្សៈ មិនគួរដល់ការទទួលសុខ មិនគួរដល់ការទទួលទុក្ខ។ បេ ។ មិនមានអារម្មណ៍ ការរំពឹង។បេ។ ការតំាងចិត្តទុក មិនមានដល់ផស្សៈនោះទេឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។
[៥៧] បុគ្គលមិនគួរនិយាយថា សម្លេង ជាវិបាកទេឬ។ អើ។ ក្រែងព្រះមានព្រះភាគតា្រស់ថា សមេ្លងនោះ ជាសមេ្លងដ៏ប្រសើរ ដូចជាសមេ្លងនៃសត្វករវិក ព្រោះភាវៈនៃកម្មនោះ ជាអំពើដែលបុគ្គលធើ្វហើយ សន្សំហើយ ឲ្យដុះដាលឡើងហើយ ឲ្យបរិបូណ៌ហើយ ពាក្យដូចេ្នះ មានក្នុងព្រះសូត្រឬ។ អើ។ ព្រោះហេតុនោះ សមេ្លងជាវិបាក។
ចប់ សទ្ទវិបាកោតិកថា។
សឡាយតនកថា
[៥៨] ចកា្ខយតនៈ ជាវិបាកដែរឬ។ អើ។ ចកា្ខយតនៈ គួរដល់ការទទួលសុខ គួរដល់ការទទួលទុក្ខ។បេ។ ប្រកបដោយអារម្មណ៍ ការរំពឹង។បេ។ ការតាំងចិត្តទុក មានដល់ចកា្ខយតនៈនោះដែរឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ ក្រែងចកា្ខយតនៈ មិនគួរដល់ការទទួលសុខ។បេ។ មិនមានអារម្មណ៍ ការរំពឹង។បេ។ ការតាំងចិត្តទុក មិនមានដល់ចកា្ខយតនៈនោះទេឬ។ អើ។ ប្រសិនបើ ចកា្ខយតនៈ មិនគួរដល់ការទទួលសុខ។បេ។
ID: 637825132153950897
ទៅកាន់ទំព័រ៖