ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៧

ហៅថា ឃានាយតនៈ។ ចក្ខុ ហៅថា ចក្ខា​យតនៈ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា ជិវ្ហាយតនៈ។បេ។ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា ធម្មាយតនៈ។ សោតៈ ហៅថា សោតាយតនៈ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា ចក្ខា​យតនៈ។ សោតៈ ហៅថា សោតាយតនៈ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា ឃានាយតនៈ។បេ។ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា ធម្មាយតនៈ។ ឃានៈ ហៅថា ឃានាយតនៈ។បេ។ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា ធម្មាយតនៈ។បេ។ ធម្មៈ ហៅថា ធម្មាយតនៈ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា ចក្ខា​យតនៈ។ ធម្មៈ ហៅថា ធម្មាយតនៈ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា សោតាយតនៈ។បេ។ អាយតនៈ​ទាំងឡាយ ហៅថា មនាយតនៈ។ (ចក្កៈ បណ្ឌិត​គប្បី​ចងទុក)។
 [២៨៣] មិនមែន​ចក្ខុ មិន​ហៅថា ចក្ខា​យតនៈ មិនមែន​អាយតនៈ​ទាំងឡាយ មិន​ហៅថា សោតាយតនៈ។ មិនមែន​ចក្ខុ មិន​ហៅថា ចក្ខា​យតនៈ មិនមែន​អាយតនៈ​ទាំងឡាយ មិន​ហៅថា ឃានាយតនៈ។ មិនមែន​ចក្ខុ មិន​ហៅថា ចក្ខា​យតនៈ មិនមែន​អាយតនៈ​ទាំងឡាយ មិន​ហៅថា ជិវ្ហាយតនៈ។បេ។ មិនមែន​អាយតនៈ​ទាំងឡាយ មិន​ហៅថា ធម្មាយតនៈ។ មិនមែន​សោតៈ មិន​ហៅថា សោតាយតនៈ មិនមែន​អាយតនៈ​ទាំងឡាយ មិន​ហៅថា ចក្ខា​យតនៈ។ មិនមែន​សោតៈ មិន​ហៅថា សោតាយតនៈ
ថយ | ទំព័រទី ១២៧ | បន្ទាប់
ID: 637825359964361478
ទៅកាន់ទំព័រ៖