ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៩

 [​២១៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​មិន​ត្រូវ​រម្ងាប់​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិនឃើញ​អាបត្តិ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥ដទៃទៀត​ ​គឺ​ភិក្ខុ​នៅក្នុង​អាវាស​ ​ដែល​មា​នដ​ម្បូ​លមួយ១​ ​នៅក្នុង​ទី​មិនមែន​អាវាស​ ​ដែល​មា​នដ​ម្បូ​លមួយ១​ ​នៅក្នុង​អាវាស​ ​ឬ​ទី​មិនមែន​អាវាស​ ​ដែល​មា​នដ​ម្បូ​លមួយ១​ ​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​ ​ឃើញ​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​ហើយ​ ​មិនបាន​ក្រោក​ចាក​អាសន១​ ​រុករាន​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​ ​ខាងក្នុង​ ​ឬ​ខាងក្រៅ​ ​(​វិហារ​)​១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​មិន​ត្រូវ​រម្ងាប់​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិនឃើញ​អាបត្តិ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥នេះ​ទេ​។​
 [​២១៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​មិន​ត្រូវ​រម្ងាប់​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិនឃើញ​អាបត្តិ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៨​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ហាម​ឧបោសថ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត១​ ​ហាម​បវារណា​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត១​ ​ធ្វើជា​អ្នកមាន​មាត់ពាក្យ​ ​(​ក្នុង​អធិករណ​នោះ​)​១​ ​ទទួល​នាទី​ជាធំ​ក្នុង​វត្ត១​ ​ឲ្យ​ធ្វើ​ឱកាស​ ​(​ដើម្បី​ចោទ​)​១​ ​ចោទ១​ ​រំលឹក១​ ​ប្រកប​ពួក​ភិក្ខុ​ ​(​ឲ្យ​ឈ្លោះ​)​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៣ | បន្ទាប់
ID: 636797921483874444
ទៅកាន់ទំព័រ៖