ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៩

ការ​សន្មតិ​ខ្លួន​ ​ជា​អ្នក​ប្រដៅ​ភិក្ខុនី១​ ​បើទុកជា​សង្ឃ​សន្មត​ហើយ​ ​ក៏​មិន​ប្រដៅ​ភិក្ខុនី១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​រម្ងាប់​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិន​សំដែង​អាបត្តិ​ចេញ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥នេះឯង​។​
 ​[​២៦៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​រម្ងាប់​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិន​សំដែង​អាបត្តិ​ចេញ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥ដទៃទៀត​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ដែល​សង្ឃ​ធ្វើ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិន​សំដែង​អាបត្តិ​ចេញ​ ​ចំពោះ​អាបត្តិ​ណា​ ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​នោះ​ទៀត១​ ​ឬ​អាបត្តិ​ដទៃ​ ​ដែល​ប្រហែល​នឹង​អាបត្តិ​នោះ១​ ​ឬ​អាបត្តិ​ដែល​ធ្ងន់ជាង​អាបត្តិ​នោះ១​ ​មិន​តិះដៀល​កម្ម១​ ​មិន​តិះដៀល​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​កម្ម១​។​បេ​។​
 [​២៦៩​]​ ​អង្គ៥ដទៃទៀត​។​បេ​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រេកអរ​នឹង​អភិវាទន​កម្ម១​ ​បច្ចុ​ដ្ឋាន​កម្ម១​ ​អញ្ជលិកម្ម១​ ​សាមីចិកម្ម១​ ​ការ​នាំ​អាសន​មក​ឲ្យ១​ ​របស់​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​។​បេ​។​
 [​២៧០​]​ ​អង្គ៥ដទៃទៀត​។​បេ​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រេកអរ​នឹង​ការ​នាំ​ទីដេក​មក​ឲ្យ១​ ​ទឹក​សម្រាប់​លាង​ជើង១​ ​តាំង​ទ្រជើង​ ​និង​វត្ថុ​សម្រាប់​ជូត​ជើង១​ ​ការ​ទទួល​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ១​ ​ការ​ដុស​ខ្នង​ ​ក្នុង​វេលា​ស្រង់ទឹក១​ ​របស់​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​។​បេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៦០ | បន្ទាប់
ID: 636797931342398319
ទៅកាន់ទំព័រ៖