ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៩

លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​អង្គ​នោះ​ ​គប្បី​និយាយឡើង​។​ ​ខ្ញុំ​ប្រកាស​សេចក្តី​នេះ​ ​ជា​គំរប់​ពីរ​ដង​ផង​។​បេ​។​ ​ខ្ញុំ​ប្រកាស​សេចក្តី​នេះ​ ​ជា​គំរប់​បីដង​ផង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​សង្ឃ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​ ​ទិដ្ឋិ​ដ៏​លាមក​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​កើតឡើង​ដល់​អរិ​ដ្ឋ​ភិក្ខុ​ ​ជា​កូន​ ​នៃ​ត្រកូល​ ​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​យើង​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ធម៌​ ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​ថា​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ឯណា​ ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​បាន​យ៉ាងណា​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​មិន​អាច​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ដល់​បុគ្គល​ ​អ្នក​សេព​ទេ​។​ ​អរិ​ដ្ឋ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​លះបង់​ទិដ្ឋិ​នោះ​ចេញ​ទេ​។​ ​សង្ឃ​ធ្វើ​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិន​លះបង់​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​ ​គឺ​មិន​ឲ្យ​បរិភោគ​រួម​ ​ជាមួយនឹង​សង្ឃ​ ​ដល់​អរិ​ដ្ឋ​ភិក្ខុ​ ​ជា​កូន​នៃ​ត្រកូល​ ​ជា​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​។​ ​ការ​ធ្វើ​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិន​លះបង់​ទិដ្ឋិ​លាមក​ ​គឺ​មិន​ឲ្យ​បរិភោគ​រួម​ ​ជាមួយនឹង​សង្ឃ​ ​ដល់​អរិ​ដ្ឋ​ភិក្ខុ​ ​ជា​កូន​ ​នៃ​ត្រកូល​ ​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​ ​គួរ​ដល់​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​អង្គ​ណា​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​អង្គ​នោះ​ ​ត្រូវ​ស្ងៀម​ ​មិន​គួរ​ដល់​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​អង្គ​ណា​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​អង្គ​នោះ​ ​ត្រូវ​និយាយឡើង​។​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​មិន​លះបង់​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​ ​គឺ​មិន​ឲ្យ​បរិភោគ​រួម​ ​ជាមួយនឹង​សង្ឃ​ ​ៗ​បាន​ធ្វើ​ ​ដល់​អរិ​ដ្ឋ​ភិក្ខុ​ ​ជា​កូន​ ​នៃ​ត្រកូល​ ​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​ហើយ​ ​ការ​ធ្វើ​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​នោះ​ ​គួរ​ដល់​សង្ឃ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​សង្ឃ​ស្ងៀម​។​ ​ខ្ញុំ​សូម​ចាំទុក​ ​នូវ​ដំណើរ​នេះ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧២ | បន្ទាប់
ID: 636798000579028428
ទៅកាន់ទំព័រ៖