ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៩

នៃ​ទី​អង្គុយ​ ​ជាទីបំផុត​នៃ​ទីដេក​ ​ជាទីបំផុត​ ​នៃ​វិហារ​ជា​របស់​សង្ឃ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​ប្រគល់ឲ្យ​ទី​ឱកាស​នោះ​ ​ដល់​មូលា​យ​បដិ​កស្ស​នា​រហ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មួយវិញទៀត​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ត្រូវ​ត្រេកអរ​នឹង​ទី​ឱកាស​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មូលា​យ​បដិ​កស្ស​នា​រហ​ភិក្ខុ​ ​(​មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​)​ ​បកត​ត្ត​ភិក្ខុ​ ​ឲ្យ​ជា​បុរេ​សមណ​ ​ឬ​បច្ឆា​សមណ​ ​ចូល​ទៅកាន់​ត្រកូល​ទាំងឡាយ​ឡើយ​ ​មូលា​យ​បដិ​កស្ស​នា​រហ​ភិក្ខុ​ ​មិន​ត្រូវ​សមាទាន​អារញ្ញិក​ធុតង្គ​ ​មិន​ត្រូវ​សមាទាន​បិណ្ឌ​បា​តិក​ធុតង្គ​ ​មិន​ត្រូវឲ្យ​គេ​នាំ​ចង្ហាន់​បិណ្ឌបាត​មក​ ​(​ដើម្បី​ខ្លួន​)​ ​ព្រោះ​បច្ច័យ​នោះ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ ​កុំ​ដឹង​ ​(​រឿង​)​ ​អញ​ឡើយ​។​
 [​៣៣៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មូលា​យ​បដិ​កស្ស​នា​រហ​ភិក្ខុ​ ​មិន​ត្រូវ​ចេញ​ចាក​អាវាស​ ​ដែល​មាន​ភិក្ខុ​ ​ទៅកាន់​អាវាស​ ​ដែល​មិន​មាន​ភិក្ខុ​ទេ​ ​វៀរលែងតែ​មាន​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​ ​វៀរលែងតែ​មានការ​អន្តរាយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មូលា​យ​បដិ​កស្ស​នា​រហ​ភិក្ខុ​ ​មិន​ត្រូវ​ចេញ​ចាក​អាវាស​ ​ដែល​មាន​ភិក្ខុ​ ​ទៅកាន់​អនាវាស​ ​ដែល​មិន​មាន​ភិក្ខុ​ទេ​ ​វៀរលែងតែ​មាន​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​ ​វៀរលែងតែ​មានការ​អន្តរាយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មូលា​យ​បដិ​កស្ស​នា​រហ​ភិក្ខុ​ ​មិន​ត្រូវ​ចេញ​ចាក​អាវាស​ ​ដែល​មាន​ភិក្ខុ​ ​ទៅកាន់​អាវាស​ ​ឬ​អនាវាស​ ​ដែល​មិន​មាន​ភិក្ខុ​ទេ​ ​វៀរលែងតែ​មាន​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត​ ​វៀរលែងតែ​មានការ​អន្តរាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 636798022627159509
ទៅកាន់ទំព័រ៖