ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៩

 [​១៧០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​រម្ងាប់​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិនបាន​ឲ្យ​ឧបសម្បទា១​ ​មិនបាន​ឲ្យ​និស្ស័យ១​ ​មិនបាន​ឲ្យ​សាមណេរ​បម្រើ​ខ្លួន១​ ​មិនបាន​ទទួលការ​សន្មតិ​ខ្លួន​ ​ជា​អ្នក​ប្រដៅ​ភិក្ខុនី១​ ​ដែល​សង្ឃ​បាន​សន្មត​ហើយ​ ​ក៏​មិន​ប្រដៅ​ភិក្ខុនី១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​រម្ងាប់​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ ​អង្គ៥នេះឯង​។​
 [​១៧១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​រម្ងាប់​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥ដទៃទៀត​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ដែល​សង្ឃ​បាន​ធ្វើ​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ ​ព្រោះ​អាបត្តិ​ណា​ ​ហើយ​មិនបាន​ត្រូវអាបត្តិ​នោះ​ទៀត១​ ​ឬ​អាបត្តិ​ដទៃ​ ​ប្រហែលគ្នា​ ​នឹង​អាបត្តិ​នោះ១​ ​ឬ​អាបត្តិ​ដែល​ធ្ងន់ជាង​អាបត្តិ​មុន​នោះ១​ ​មិនបាន​តិះដៀល​កម្ម១​ ​មិនបាន​តិះដៀល​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​កម្ម១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​រម្ងាប់​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ ​អង្គ៥នេះឯង​។​
 [​១៧២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវ​រម្ងាប់​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៨​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិនបាន​ហាម​ឧបោសថ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត១​ ​មិនបាន​ហាម​បវារណា​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ជា​បកត​ត្ត១​ ​មិនបាន​ធ្វើជា​អ្នកមាន​មាត់ពាក្យ
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636797913736171300
ទៅកាន់ទំព័រ៖