ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៩

ខ្ញុំ​ពោល​សេចក្តី​នេះ​ ​ជា​គំរប់​បីដង​ផង​។​បេ​។​ ​បណ្តា​អាបត្តិ​ទាំងនោះ​ ​ពួក​អាបត្តិ​ណា​ ​ដែល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បិទបាំង​ទុក​យូរ​ជាង​អាបត្តិ​ទាំងអស់​ ​សង្ឃ​បាន​ឲ្យ​សមោធាន​បរិវាស​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ឈ្មោះ​ដូច្នេះ​ ​តាម​ដម្លៃ​អាបត្តិ​ទាំងនោះ​ ​ការ​ឲ្យ​សមោធាន​បរិវាស​នោះ​ ​គាប់ចិត្ត​ដល់​សង្ឃ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​សង្ឃ​ស្ងៀម​។​ ​ខ្ញុំ​សូម​ចាំ​សេចក្តី​នេះ​ទុក​ ​ដោយ​អាការ​ស្ងៀម​យ៉ាងនេះ​។​
 [​៤៤៦​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ១រូប​ត្រូវអាបត្តិ​សង្ឃាទិសេស២​ ​ហើយ​បិទបាំង​ទុក២ខែ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​សង្ឃាទិសេស២​ ​ហើយ​បិទបាំង​ទុក២ខែ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​អាត្មាអញ​ ​សូម​ទ្វេ​មាស​បរិវាស​ ​(​បរិវាស២ខែ​)​ ​នឹង​សង្ឃ​ ​ចំពោះ​អាបត្តិ១​ ​ដែល​បិទបាំង​ទុក២ខែ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏បាន​សូម​ទ្វេ​មាស​បរិវាស​នឹង​សង្ឃ​ ​ចំពោះ​អាបត្តិ១​ ​ដែល​បិទបាំង​ទុក២ខែ​។​ ​សង្ឃ​ក៏បាន​ឲ្យ​ទ្វេ​មាស​បរិវាស​ ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ចំពោះ​អាបត្តិ១​ ​ដែល​បិទបាំង​ទុក២ខែ​។​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កំពុង​នៅ​បរិវាស​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​ខ្មាសបាប​ចុះ​ស៊ុប​ ​(​ក្នុងចិត្ត​)​ ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤២ | បន្ទាប់
ID: 636798078536177321
ទៅកាន់ទំព័រ៖