ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩១

រមែង​រលត់ ក៏​មិនមែន ចិត្ត​របស់​ពួក​ជន​នោះ នឹង​រលត់​ផង រមែង​រលត់​ផង ក្នុង​ភង្គ​ក្ខ​ណៈ​នៃ​ចិត្ត។ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា រមែង​មិន​រលត់ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ នឹង​មិន​រលត់​ឬ។ នឹង​រលត់។ ម្យ៉ាងទៀត ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា នឹង​មិន​រលត់ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ រមែង​មិន​រលត់​ទេ​ឬ។ រមែង​រលត់។ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា ធ្លាប់​រលត់​ហើយ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ នឹង​រលត់​ឬ។ ចិត្ត​របស់​ពួក​ជន​នោះ ធ្លាប់​រលត់​ហើយ ក្នុង​ភង្គ​ក្ខ​ណៈ​នៃ​បច្ឆិម​ចិត្ត តែ​ចិត្ត​របស់​ពួក​ជន​នោះ នឹង​រលត់ ក៏​មិនមែន ចិត្ត​របស់​ពួក​ជន​នោះ ក្រៅពី​នេះ ធ្លាប់​រលត់​ហើយ​ផង នឹង​រលត់​ផង។ ម្យ៉ាងទៀត ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា នឹង​រលត់ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ ធ្លាប់​រលត់​ហើយ​ឬ។ អើ។ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា មិនធ្លាប់​រលត់​ហើយ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ នឹង​មិន​រលត់​ឬ។ មិន​មាន​ទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា នឹង​មិន​រលត់ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ មិនធ្លាប់​រលត់​ហើយ​ឬ។ ធ្លាប់​រលត់​ហើយ។
 [៤៩] ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា រមែង​កើតឡើង ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ ធ្លាប់​រលត់​ហើយ​ឬ។ អើ។ ម្យ៉ាងទៀត ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ណា ធ្លាប់​រលត់​ហើយ ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ រមែង​កើតឡើង​ឬ។ ចិត្ត​របស់​ពួក​ជន​នោះ គឺ​លោក​ដែល​ចូលកាន់​និរោធ និង​ពួក​អសញ្ញ​សត្វ ធ្លាប់​រលត់​ហើយ ក្នុង​ភង្គ​ក្ខ​ណៈ​នៃ​ចិត្ត តែ​ចិត្ត​របស់​ពួក​ជន​នោះ រមែង​កើតឡើង ក៏​មិនមែន
ថយ | ទំព័រទី ២៧ | បន្ទាប់
ID: 637826931703836664
ទៅកាន់ទំព័រ៖