ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៤
មិនមែនខ្លួន កាលដែលកុសលរលត់ហើយ វិបាកក៏កើតឡើង ព្រោះមានកម្មនោះជាអារម្មណ៍ (បុគ្គល) ត្រេកអរ រីករាយនឹងកុសល រាគៈកើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធកុសលនោះ ទិដ្ឋិកើតឡើង វិចិកិច្ឆាកើតឡើង ឧទ្ធច្ចៈកើតឡើង ទោមនស្សកើតឡើង កាលអកុសលរលត់ហើយ វិបាកកើតឡើង ព្រោះមានកម្មនោះជាអារម្មណ៍ អាកាសានញ្ចាយតនកុសល ជាបច្ច័យ នៃវិញ្ញាណញ្ចាយតនៈវិបាក និងកិរិយា ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ អាកិញ្ចញ្ញាយតនកុសល ជាបច្ច័យ នៃនេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនវិបាក និងកិរិយា ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ ពួកកុសលក្ខន្ធ ជាបច្ច័យនៃការពិចារណា នូវចេតោបរិយញ្ញាណ បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ យថាកម្មុបគញ្ញាណ និងអនាគតំសញ្ញាណ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[៤៩០] អកុសលធម៌ ជាបច្ច័យនៃអកុសលធម៌ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺ (បុគ្គល) ត្រេកអរ រីករាយនឹងរាគៈ រាគៈកើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធអំពើនោះ ទិដ្ឋិកើតឡើង វិចិកិច្ឆាកើតឡើង ឧទ្ធច្ចៈកើតឡើង ទោមនស្សកើតឡើង (បុគ្គលនោះ) ត្រេកអរ រីករាយនឹងទិដ្ឋិ (នោះ) រាគៈកើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធទិដ្ឋិនោះ ទិដ្ឋិកើតឡើង វិចិកិច្ឆាកើតឡើង
ID: 637827949271356216
ទៅកាន់ទំព័រ៖