ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៤
[៥៤៧] អកុសលធម៌ ជាបច្ច័យនៃអកុសលធម៌ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណូបនិស្ស័យ អនន្តរូបនិស្ស័យ និងបកតូបនិស្ស័យ។ អារម្មណូបនិស្ស័យ គឺ (បុគ្គល) ធ្វើរាគៈឲ្យធ្ងន់ (ក្នុងចិត្ត) ហើយត្រេកអរ រីករាយ រាគៈកើតឡើង ព្រោះធ្វើរាគៈនោះ ឲ្យធ្ងន់ (ក្នុងចិត្ត) ទិដ្ឋិកើតឡើង (បុគ្គល) ធ្វើទិដ្ឋិ ឲ្យធ្ងន់ (ក្នុងចិត្ត) ហើយត្រេកអរ រីករាយ រាគៈកើតឡើង ព្រោះធ្វើទិដ្ឋិនោះ ឲ្យធ្ងន់ (ក្នុងចិត្ត) ទិដ្ឋិកើតឡើង។ អនន្តរូបនិស្ស័យ គឺពួកអកុសលក្ខន្ធមុនៗ ជាបច្ច័យនៃពួកអកុសលក្ខន្ធក្រោយៗ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ។ ឯបកតូបនិស្ស័យ គឺ (បុគ្គល) អាស្រ័យរាគៈ ហើយសម្លាប់សត្វ យកទ្រព្យ ដែលគេមិនបានឲ្យ និយាយកុហក និយាយញុះញង់ និយាយពាក្យអាក្រក់ និយាយពាក្យរោយរាយ កាត់ទី-ត លបឆក់ទ្រព្យគេ ប្លន់យកទ្រព្យក្នុងផ្ទះ១ ឈរចាំដណ្ដើមទ្រព្យគេក្បែរផ្លូវ លួចភរិយាបុគ្គលដទៃ សម្លាប់អ្នកស្រុក សម្លាប់អ្នកនិគម ផ្ដាច់បង់ជីវិតមាតា ផ្ដាច់បង់ជីវិតបិតា ផ្តាច់បង់ជីវិតព្រះអរហន្ត ធ្វើព្រះលោហិតនៃព្រតថាគត ឲ្យពុរពង ដោយទោសចិត្ត បំបែកសង្ឃ អាស្រ័យទោសៈ … អាស្រ័យមោហៈ អាស្រ័យមានះ អាស្រ័យទិដ្ឋិ … អាស្រ័យសេចក្ដីប្រាថ្នា ហើយសម្លាប់សត្វ។បេ។ បំបែកសង្ឃ
ID: 637827956915372186
ទៅកាន់ទំព័រ៖