ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៤

នវិ​ប្ប​យុត្ត​ប្ប​ច្ច័​យ នោ​អត្ថិ​ប្ប​ច័្ចយ នោ​នត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ នោ​វិ​គត​ប្ប​ច្ច័​យ និ​ងនោ​អវិ​គត​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៤៧] កុសលធម៌ អាស្រ័យ​កុសលធម៌ គប្បី​កើតឡើង ព្រោះ​នហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ នអារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ក៏​មាន។ ឯក​មូល​កៈ ទុ​មូល​កៈ តិ​មូល​កៈ ចតុ​ម្មូ​លកៈ ដរាបដល់​មូល​កៈ ២៣ នៃ​បទ​មួយៗ ក្នុង​អនុលោម​ដែល​លោក​ឲ្យ​ពិស្ដារ​ហើយ យ៉ាងណា ឯក្នុង​បច្ច​នីយៈ បណ្ឌិត​គប្បី​ឲ្យ​ពិស្ដារ យ៉ាងនោះ​ដែរ។
ន័យ​ទាំង ៦ គឺ តិក​ប្ប​ដ្ឋាន​ដ៏​ប្រសើរ ១ ទុក​ប្ប​ដ្ឋាន​ដ៏​ឧត្ត ១ ទុក​ត្តិ​កប្ប​ដ្ឋាន ១ តិ​កទ្ទុ​កប្ប​ដ្ឋាន ១ តិ​កត្ដិក​ប្ប​ដ្ឋាន ១ ទុ​កទ្ទុ​កប្ប​ដ្ឋាន ១ ជា​ន័យ​ដ៏​ជ្រៅ ក្នុង​បច្ច​នីយៈ។
 [៤៨] កុសលធម៌ អាស្រ័យ​កុសលធម៌ គប្បី​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ នអារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ក៏​មាន។ អកុសលធម៌ អាស្រ័យ​កុសលធម៌ គប្បី​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ នអារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ក៏​មាន។ ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ក្នុង​អនុលោម លោក​ឲ្យ​ពិស្ដារ​ហើយ យ៉ាងណា ឯបទ​ក្នុង​អនុលោម​ប្ប​ច្ច​នីយៈ បណ្ឌិត​គប្បី​ឲ្យ​ពិស្ដារ យ៉ាងនោះ​ដែរ។
ថយ | ទំព័រទី ៣១ | បន្ទាប់
ID: 637827875093826873
ទៅកាន់ទំព័រ៖