ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៦

សំឡេង ក្លិន រស ផោដ្ឋព្វៈ ... ពិចារណា​ឃើញច្បាស់ នូវ​អនុ​បា​ទិ​ន្នុ​បាទា​និ​យក្ខ​ន្ធ​ទាំងឡាយ ថា​មិន​ទៀង ជា​ទុក្ខ មិនមែន​ខ្លួន រមែង​ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ប្រារព្ធ​នូវ​ខន្ធ​នោះ ទើប​កើតឡើង ទោមនស្ស​កើតឡើង កាលបើ​កុសល និង​អកុសល រលត់​ហើយ វិបាក​ក៏​កើតឡើង ព្រោះ​អំពើនោះ​ជា​អារម្មណ៍ អាកាសានញ្ចាយតន​កុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​វិ​ញ្ញាណ​ញ្ចា​យត​នវិ​បា​ក ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ អា​កិ​ញ្ចញ្ញា​យត​នកុ​សល ជា​បច្ច័យ នៃ​នេវ​សញ្ញា​នា​សញ្ញា​យត​នវិ​បា​ក ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ រូបាយតនៈ ជា​អនុ​បា​ទិ​ន្នុ​បា​ទា​និយៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ចក្ខុវិញ្ញាណ ផោដ្ឋព្វា​យតនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាយវិញ្ញាណ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [២៥០] អនុ​បា​ទិន្ន​អនុ​បា​ទា​និ​យធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អនុ​បា​ទិន្ន​អនុ​បា​ទា​និ​យធម៌ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​និព្វាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​មគ្គ និង​ផល ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [២៥១] អនុ​បា​ទិន្ន​អនុ​បា​ទា​និ​យធម៌ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អនុ​បា​ទិ​ន្នុ​បា​ទា​និ​យធម៌ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ពួក​អរិយបុគ្គល ចេញ​ចាក​មគ្គ ពិចារណា​នូវ​មគ្គ ពិចារណា​នូវ​ផល ពិចារណា​នូវ​ព្រះនិព្វាន និព្វាន​ជា​បច្ច័យ នៃ​ការពិចារណា នូវ​គោត្រភូ និង​វោ​ទានៈ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ
ថយ | ទំព័រទី ១៣៤ | បន្ទាប់
ID: 637828517354509206
ទៅកាន់ទំព័រ៖