ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៦
មិនមែនខ្លួន រមែងត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ប្រារព្ធនូវចក្ខុនេះ ទើបកើតឡើង ទោមនស្សកើតឡើង កាលបើកុសល និងអកុសល រលត់ហើយ វិបាកក៏កើតឡើង ព្រោះអំពើនោះជាអារម្មណ៍ (ពួកសេក្ខបុគ្គល និងបុថុជ្ជន) ពិចារណាឃើញច្បាស់ នូវសោតៈ ... ឃានៈ ជិវ្ហា កាយ ... នូវឧបាទិន្នុបាទានិយរូបទាំងឡាយ ... ក្លិន ... រស ... ផោដ្ឋព្វៈ ... នូវវត្ថុ ថាមិនទៀង ជាទុក្ខ មិនមែនខ្លួន រមែងត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ប្រារព្ធនូវវត្ថុនោះ ទើបកើតឡើង ទោមនស្សកើតឡើង កាលបើកុសល និងអកុសល រលត់ហើយ វិបាក ក៏កើតឡើង ព្រោះអំពើនោះជាអារម្មណ៍ រូបាយតនៈ ជាឧបាទិន្នុបាទានិយៈ ជាបច្ច័យនៃចក្ខុវិញ្ញាណ គន្ធាយតនៈ ជាឧបាទិន្នុបាទានិយៈ ... រសាយតនៈ ... ផោដ្ឋព្វាយតនៈ ជាបច្ច័យ នៃកាយវិញ្ញាណ ដោយបុរេជាតប្បច្ច័យ។ ឯវត្ថុបុរេជាត គឺចក្ខាយតនៈ ជាបច្ច័យនៃចក្ខុវិញ្ញាណ កាយាយតនៈ ជាបច្ច័យនៃកាយវិញ្ញាណ វត្ថុ ជាបច្ច័យនៃឧបាទិន្នុបាទានិយក្ខន្ធទាំងឡាយ ដោយបុរេជាតប្បច្ច័យ។
ID: 637828573388013037
ទៅកាន់ទំព័រ៖