ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៦

កើតឡើង ឧទ្ធច្ចៈ​កើតឡើង ទោមនស្ស​កើតឡើង បុគ្គល​ត្រេកអរ​នឹង​ទិដ្ឋិ ប្រារព្ធ​នូវ​វិចិកិច្ឆា ប្រារព្ធ​នូវ​ឧទ្ធច្ចៈ ប្រារព្ធ​នូវ​ទោមនស្ស។ បណ្ឌិត គប្បី​ចែក ដូចជា​បទ​ដែល​លោក​ចែក​ហើយ ក្នុង​កុសល​ត្តិ​កៈ​ដែរ។
 [៤៣៩] សង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ធម៌ ជា​បច្ច័យ នៃ​អសង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ធម៌ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ ពិចារណា​នូវ​កិលេស​ទាំងឡាយ ដែល​លះបង់​ហើយ ពិចារណា​នូវ​កិលេស​ទាំងឡាយ ដែល​សង្កត់សង្កិន​ហើយ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​កិលេស​ទាំងឡាយ ដែល​សន្សំទុក​ហើយ ក្នុង​កាលមុន ឃើញច្បាស់​នូវ​សង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ក្ខន្ធ​ទាំងឡាយ ថា​មិន​ទៀង ជា​ទុក្ខ មិនមែន​ខ្លួន ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ចិត្ត របស់​បុគ្គល​អ្នក​ប្រកប​ដោ​យស​ង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិកៈ ដោយ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ ពួក​សេក្ខបុគ្គល​ក្តី ពួក​បុថុជ្ជន​ក្តី ឃើញច្បាស់ នូវ​សង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ក្ខន្ធ​ទាំងឡាយ ថា​មិន​ទៀង ជា​ទុក្ខ មិនមែន​ខ្លួន កាលបើ​កុសល​រលត់​ហើយ វិបាក​កើតឡើង ព្រោះ​អំពើនោះ​ជា​អារម្មណ៍ (ពួក​សេក្ខបុគ្គល និង​បុថុជ្ជន) ត្រេកអរ រីករាយ នឹង​សង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ក្ខន្ធ​ទាំងឡាយ ទោមនស្ស​ក៏​កើតឡើង កាលបើ​អកុសល​រលត់​ហើយ វិបាក​ក៏​កើតឡើង ព្រោះ​អំពើនោះ​ជា​អារម្មណ៍ សង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ក្ខន្ធ​ទាំងឡាយ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា នូវ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ
ថយ | ទំព័រទី ២១០ | បន្ទាប់
ID: 637828711488059893
ទៅកាន់ទំព័រ៖