ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៦

វិបាក​ធម៌ ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អញ្ញមញ្ញ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ចក្ខុវិញ្ញាណ ពឹងផ្អែក​នឹង​ចក្ខា​យតនៈ។បេ។ កាយវិញ្ញាណ ពឹងផ្អែក​នឹង​កាយាយតនៈ វិ​បា​កក្ខន្ធ​ទាំង​ទ្បាយ ពឹងផ្អែក​នឹង​វត្ថុ វិ​បា​កក្ខន្ធ​ទាំង​ទ្បាយ ពឹងផ្អែក​នឹង​វត្ថុ ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ។ ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អញ្ញមញ្ញ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ពួក​ខន្ធ ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី ពឹងផ្អែក​នឹង​វត្ថុ។
 [៩៣] វិបាក​ធម៌ ពឹងផ្អែក​នឹង​វិបាក​ធម៌​ផង ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អញ្ញមញ្ញ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ៣ ពឹងផ្អែក​នឹង​ខន្ធ១ ដែល​ច្រទ្បំ​ដោយ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ផង ចក្ខា​យតនៈ​ផង ខន្ធ២ ពឹងផ្អែក​នឹង​ខន្ធ២ផង ចក្ខា​យតនៈ​ផង សោត ... ឃាន ... ជិវ្ហា … កាយ ... ខន្ធ៣ ពឹងផ្អែក​នឹង​វិ​បា​កក្ខន្ធ១ផង វត្ថុ​ផង ខន្ធ២ ពឹងផ្អែក​នឹង​ខន្ធ២ផង វត្ថុ​ផង ខន្ធ៣ ពឹងផ្អែក​នឹង​វិ​បា​កក្ខន្ធ១ផង វត្ថុ​ផង ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ ខន្ធ២ ពឹងផ្អែក​នឹង​ខន្ធ២ផង វត្ថុ​ផង។
ថយ | ទំព័រទី ៤០ | បន្ទាប់
ID: 637828483273148325
ទៅកាន់ទំព័រ៖