ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧

ហើយ​ពិចារណា ព្រះនិព្វាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​មគ្គ និង​ផល ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មានត្រឹមតែ​វិចារៈ​ផង វិតក្កៈ​ផង ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ (បុគ្គល) ធ្វើ​នូវ​ចក្ខុ​… វត្ថុ​… នូវ​ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មិន​មាន​វិចារៈ​ផង វិចារៈ​ផង ឲ្យ​ជាទី​គោរព ហើយ​ត្រេកអរ រីករាយ វិតក្កៈ ធ្វើ​ខន្ធ​នោះ ឲ្យ​ជាទី​គោរព ទើប​កើតឡើង។
 [១៦៦] ធម៌​ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មិន​មាន​វិចារៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មានត្រឹមតែ​វិចារៈ​ផង ធម៌​ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មិន​មាន​វិចារៈ​ផង ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​អា​រម្ម​ណា​ធិប​តិ គឺ​ព្រះនិព្វាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​មគ្គ និង​ផល ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មានត្រឹមតែ​វិចារៈ​ផង វិចារៈ​ផង ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១៦៧] ធម៌​ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មិន​មាន​វិចារៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​ប្រកបដោយ​វិតក្កៈ ប្រកបដោយ​វិចារៈ​ផង ធម៌​ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មានត្រឹមតែ​វិចារៈ​ផង ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​អា​រម្ម​ណា​ធិប​តិ គឺ​ព្រះ​អរិយបុគ្គល​ទាំងឡាយ ចេញ​ហើយ​អំពី​ឈាន ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ មិន​មាន​វិចារៈ​… អំពី​មគ្គ​… អំពី​ផល ធ្វើ​ផល​ឲ្យ​ជាទី​គោរព ហើយ​ពិចារណា ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​ប្រកបដោយ​វិតក្កៈ ប្រកបដោយ​វិចារៈ​ក្តី វិតក្កៈ​ក្តី ធ្វើ​ផល​នោះ ឲ្យ​ជាទី​គោរព ទើប​កើតឡើង ព្រះ​អរិយបុគ្គល​ទាំងឡាយ ធ្វើ​ព្រះនិព្វាន ឲ្យ​ជាទី​គោរព ហើយ​ពិចារណា ព្រះនិព្វាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​គោត្រភូ
ថយ | ទំព័រទី ១០៧ | បន្ទាប់
ID: 637828793095338303
ទៅកាន់ទំព័រ៖