ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧
សុតៈ ចាគៈ បញ្ញា វិចារៈ កាយិកសុខ កាយិកទុក្ខ រដូវ ភោជន… អាស្រ័យសេនាសនៈ ហើយញ៉ាំងឈាន ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ ឲ្យកើតឡើង ញ៉ាំងមគ្គ… ញ៉ាំងអភិញ្ញា… ញ៉ាំងសមាបត្តិ ឲ្យកើតឡើង សទ្ធា ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ… សីលៈ សុតៈ ចាគៈ បញ្ញា វិចារៈ កាយិកសុខ កាយិកទុក្ខ រដូវ ភោជន… សេនាសនៈ ជាបច្ច័យនៃសទ្ធា ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ និងសីលៈ សុតៈ ចាគៈ បញ្ញា វិចារៈ កាយិកសុខ កាយិកទុក្ខ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ។
[២៨៥] ធម៌ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលប្រកបដោយវិតក្កៈ ប្រកបដោយវិចារៈ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណូបនិស្ស័យ អនន្តរូបនិស្ស័យ និងបកតូបនិស្ស័យ។ បកតូបនិស្ស័យ គឺ (បុគ្គល) អាស្រ័យសទ្ធា ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ ហើយឲ្យទាន សមាទានសីល ធ្វើឧបោសថកម្ម ញ៉ាំងឈាន ដែលប្រកបដោយវិតក្កៈ ប្រកបដោយវិចារៈ ឲ្យកើតឡើង ញ៉ាំងវិបស្សនា… ញ៉ាំងមគ្គ… ញ៉ាំងសមាបត្តិ ឲ្យកើតឡើង ដំឡើងមានះ ប្រកាន់ទិដ្ឋិ (អាស្រ័យ) សីល ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ…
ID: 637828808737310503
ទៅកាន់ទំព័រ៖