ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧
សុតៈ ចាគៈ បញ្ញា វិចារៈ កាយិកសុខ កាយិកទុក្ខ រដូវ ភោជន… អាស្រ័យសេនាសនៈ ហើយឲ្យទាន សមាទានសីល ធ្វើឧបោសថកម្ម ញ៉ាំងឈាន ដែលប្រកបដោយវិតក្កៈ ប្រកបដោយវិចារៈ ឲ្យកើតឡើង ញ៉ាំងវិបស្សនា… ញ៉ាំងមគ្គ… ញ៉ាំងសមាបត្តិ ឲ្យកើតឡើង សម្លាប់សត្វ បំបែកសង្ឃ សទ្ធា ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ។ សេចក្តីបំប្រួញ។ សេនាសនៈ ជាបច្ច័យនៃសទ្ធា ដែលប្រកបដោយវិតក្កៈ ប្រកបដោយវិចារៈ និងសីល។បេ។ សេចក្តីប្រាថ្នា ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ។
[២៨៦] ធម៌ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលមិនមានវិតក្កៈ មានត្រឹមតែវិចារៈ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណូបនិស្ស័យ អនន្តរូបនិស្ស័យ និងបកតូបនិស្ស័យ។ បកតូបនិស្ស័យ គឺ (បុគ្គល) អាស្រ័យសទ្ធា ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ ហើយញ៉ាំងឈាន ដែលមិនមានវិតក្កៈ មានត្រឹមតែវិចារៈ ឲ្យកើតឡើង ញ៉ាំងវិបស្សនា… ញ៉ាំងមគ្គ… ញ៉ាំងសមាបត្តិ ឲ្យកើតឡើង (អាស្រ័យ) សីល ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ… អាស្រ័យសេនាសនៈ ហើយញ៉ាំងឈាន ដែលមិនមានវិតក្កៈ មានត្រឹមតែវិចារៈ ឲ្យកើតឡើង ញ៉ាំងវិបស្សនា… ញ៉ាំងមគ្គ… ញ៉ាំងសមាបត្តិ ឲ្យកើតឡើង សទ្ធា ដែលមិនមានវិតក្កៈ មិនមានវិចារៈ…
ID: 637828808940418530
ទៅកាន់ទំព័រ៖