ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧
[៤៩៧] ធម៌ដែលច្រឡំដោយបីតិ ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺ (បុគ្គល) ឲ្យទាន សមាទានសីល ធ្វើឧបោសថកម្ម ដោយចិត្ត ដែលច្រឡំដោយបីតិ ហើយធ្វើនូវកុសលនោះ ឲ្យជាទីគោរព ដោយចិត្ត ដែលច្រឡំដោយបីតិ ហើយពិចារណា ចេញអំពីឈាន ដែលច្រឡំដោយបីតិ ចេញអំពីមគ្គ ចេញអំពីផល ធ្វើនូវកុសលនោះ ឲ្យជាទីគោរព ដោយចិត្ត ដែលច្រឡំដោយបីតិ ហើយពិចារណា ធ្វើនូវខន្ធទាំងឡាយ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ឲ្យជាទីគោរព ដោយចិត្ត ដែលច្រឡំដោយបីតិ ហើយត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ធ្វើនូវខន្ធនោះ ឲ្យជាទីគោរព ទើបកើតឡើង ទិដ្ឋិក៏កើតឡើង។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិធម៌ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។
[៤៩៨] ធម៌ដែលច្រឡំដោយបីតិ ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលច្រឡំដោយសុខ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺ (ដោយចិត្ត) ដែលច្រឡំដោយបីតិ។បេ។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិធម៌ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធ ដែលច្រឡំដោយសុខ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។
ID: 637828886372548580
ទៅកាន់ទំព័រ៖