ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧

 [៥១៤] ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ចុតិ​ចិត្ត ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ឧប​បត្តិ​ចិត្ត ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ ភវ​ង្គៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អា​វជ្ជ​នៈ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ វិបាក​មនោវិញ្ញាណ​ធាតុ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​កិរិយា​មនោវិញ្ញាណ​ធាតុ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ ភវ​ង្គៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ភវ​ង្គៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ កុសល និង​អកុសល ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​វុ​ដ្ឋានៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា កិរិយា (ជា​បច្ច័យ) នៃ​វុ​ដ្ឋានៈ ផល (ជា​បច្ច័យ) នៃ​វុ​ដ្ឋានៈ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៥១៥] ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ​ទាំង​ឡា​យមុនៗ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ខន្ធ​ទាំង​ឡា​យក្រោយៗ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ អនុលោម ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ ជា​បច្ច័យ​នៃ​គោត្រភូ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ២៦៩ | បន្ទាប់
ID: 637828888038920232
ទៅកាន់ទំព័រ៖