ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧
[៧៤៥] ធម៌ដែលមិនគួរលះដោយទស្សនៈ មិនគួរលះដោយភាវនា ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលគួរលះដោយភាវនា ដោយអត្ថិប្បច្ច័យ បានដល់បុរេជាត គឺបុគ្គលត្រេកអរ រីករាយ ចំពោះចក្ខុ រាគៈ ដែលគួរលះដោយភាវនា ប្រារព្ធនូវចក្ខុនោះ ទើបកើតឡើង ទិដ្ឋិកើតឡើង ទោមនស្ស ដែលគួរលះដោយភាវនា… ចំពោះសោតៈ… បុគ្គលត្រេកអរ រីករាយ ចំពោះវត្ថុ វត្ថុ ជាបច្ច័យនៃខន្ធទាំងឡាយ ដែលគួរលះដោយភាវនា ដោយអត្ថិប្បច្ច័យ។
[៧៤៦] ធម៌ដែលគួរលះដោយទស្សនៈក្តី ធម៌ដែលមិនគួរលះដោយទស្សនៈ មិនគួរលះដោយភាវនាក្តី ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលគួរលះដោយទស្សនៈ ដោយអត្ថិប្បច្ច័យ បានដល់សហជាត និងបុរេជាត។ សហជាត គឺខន្ធ១ ដែលគួរលះដោយទស្សនៈក្តី វត្ថុក្តី ជាបច្ច័យនៃខន្ធ៣ ដោយអត្ថិប្បច្ច័យ ខន្ធ២ក្តី វត្ថុក្តី…។
ID: 637828944290566320
ទៅកាន់ទំព័រ៖