ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៨
[២៩៧] ធម៌ដែលដល់នូវការមិនសន្សំ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ ដែលដល់នូវការមិនសន្សំផង ធម៌ដែលមិនដល់នូវការសន្សំ មិនដល់នូវការមិនសន្សំផង … ព្រោះនកម្មប្បច្ច័យ គឺចេតនា ដែលដល់នូវការសន្សំ ពឹងផ្អែកនឹងខន្ធទាំងឡាយ ដែលដល់នូវការមិនសន្សំផង វត្ថុផង។
[២៩៨] ធម៌ដែលដល់នូវការសន្សំ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ ដែលដល់នូវការសន្សំ … ព្រោះនវិបាកប្បច្ច័យ។ បណ្ឌិតគប្បីធ្វើឲ្យបរិបូណ៌ (គ្រប់បទទាំងអស់)។ (អាចយគាមិធម៌) មិនមានក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិទេ។
[២៩៩] ធម៌ដែលមិនដល់នូវការសន្សំ មិនដល់នូវការមិនសន្សំ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ ដែលមិនដល់នូវការសន្សំ មិនដល់នូវការមិនសន្សំ …ព្រោះនអាហារប្បច្ច័យ គឺពាហិរ … ឧតុសមុដ្ឋាន … របស់ពួកអសញ្ញសត្វ …។
[៣០០] … ព្រោះនឥន្ទ្រិយប្បច្ច័យ គឺពាហិរ … អាហារសមុដ្ឋាន …ឧតុសមុដ្ឋាន … រូបជីវិតិន្ទ្រិយ ពឹងផ្អែកនឹងមហាភូតទាំងឡាយ របស់ពួកអសញ្ញសត្វ។
[៣០១] … ព្រោះនឈានប្បច្ច័យ គឺបញ្ចវិញ្ញាណ (ពឹងផ្អែក) នឹងពាហិរ … អាហារសមុដ្ឋាន … ឧតុសមុដ្ឋាន … របស់ពួកអសញ្ញសត្វ … ចក្ខុវិញ្ញាណ ពឹងផ្អែកនឹងចក្ខាយតនៈ (កាយវិញ្ញាណ ពឹងផ្អែក) នឹងកាយាយតនៈ …។
ID: 637829519755949201
ទៅកាន់ទំព័រ៖