ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៨

ធម៌​ដែល​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌ ដែល​មិនមែន​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល មិនមែន​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល … ព្រោះ​នអធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​អធិបតិ ដែល​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​វត្ថុ។ ធម៌​ដែល​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌ ដែល​មិនមែន​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល មិនមែន​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល … ព្រោះ​នអធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​អធិបតិ ដែល​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​វត្ថុ។
 [៤៥០] ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌ ដែល​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល​ផង ធម៌​ដែល​មិនមែន​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល មិនមែន​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល​ផង … ព្រោះ​នអធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​អធិបតិ ដែល​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល​ផង វត្ថុ​ផង។ ធម៌​ដែល​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌ ដែល​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល​ផង ធម៌​ដែល​មិនមែន​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល មិនមែន​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល​ផង … ព្រោះ​នអធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​អធិបតិ ដែល​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល​ផង វត្ថុ​ផង។
 [៤៥១] ធម៌​ដែល​មិនមែន​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល មិនមែន​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌ ដែល​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល … ព្រោះ​នអនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ នសម​នន្ត​រប្ប​ច្ច័​យ នអញ្ញមញ្ញ​ប្ប​ច្ច័​យ នឧបនិស្សយ​ប្ប​ច្ច័​យ នបុ​រេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ និង​នប​ច្ឆា​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​វារៈ៧។ ព្រោះ​នអា​សេវន​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ២០៣ | បន្ទាប់
ID: 637829560985968797
ទៅកាន់ទំព័រ៖