ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៨
បកតូបនិស្ស័យ គឺបុគ្គលអាស្រ័យនូវសទ្ធា ដែលមានប្រមាណមិនបាន ហើយឲ្យទាន … នូវសីល … នូវឧបោសថកម្ម … ញុំាងវិបស្សនាឲ្យកើតឡើង នូវសីល ដែលមានប្រមាណមិនបាន … អាស្រ័យនូវបញ្ញា ហើយឲ្យទាន … នូវសីល … នូវឧបោសថកម្ម … ញុំាងវិបស្សនា … សទ្ធា ដែលមានប្រមាណមិនបាន … បញ្ញា ជាបច្ច័យនៃសទ្ធា ដែលមានសភាពតូចឆ្មារ នៃបញ្ញា កាយិកសុខ និងកាយិកទុក្ខ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ ផលសមាបត្តិ ជាបច្ច័យនៃកាយិកសុខ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ ពួកព្រះអរិយៈ អាស្រ័យនូវមគ្គ ហើយឃើញច្បាស់នូវពួកសង្ខារ ថាមិនទៀង … មគ្គ ជាបច្ច័យនៃអត្ថប្បដិសម្ភិទា ធម្មប្បដិសម្ភិទា និរុត្តិប្បដិសម្ភិទា បដិភាណប្បដិសម្ភិទា និងឋានាឋានកោសល្ល របស់ពួកព្រះអរិយៈ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ។
[៧១៧] ធម៌ដែលមានប្រមាណមិនបាន ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលដល់នូវសភាពធំ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ បានដល់អនន្តរូបនិស្ស័យ និងបកតូបនិស្ស័យ។ បកតូបនិស្ស័យ គឺបុគ្គលអាស្រ័យនូវសទ្ធា ដែលមានប្រមាណមិនបាន ហើយញុំាងឈាន ដែលដល់នូវសភាពធំ … ញុំាងអភិញ្ញា … ញុំាងសមាបត្តិ ឲ្យកើតឡើង បុគ្គល នូវសីល ដែលមានប្រមាណមិនបាន … អាស្រ័យនូវបញ្ញា ហើយញុំាងឈាន ដែលដល់នូវសភាពធំ … ញុំាងអភិញ្ញា …
ID: 637829587101162720
ទៅកាន់ទំព័រ៖