ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៩

ពួក​ខន្ធ​ដែល​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា​នូវ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ និង​អនាគ​តំសញ្ញាណ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៣២] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។បេ។ បុគ្គល​ពិចារណា​នូវ​វិ​ញ្ញាណ​ញ្ចា​យតនៈ ពិ​ចារ​ណា​នូវ​នេវ​សញ្ញា​នា​សញ្ញា​យតនៈ ពិចារណា​នូវ​អារម្មណ៍ ដែល​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ នូវ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ… នូវ​បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ​… នូវ​យថា​កម្មុ​បគញ្ញាណ​… ពិចារណា​នូវ​អនាគ​តំសញ្ញាណ ឃើញច្បាស់​នូវ​ពួក​ខន្ធ ដែល​មាន​សភាព​ធំ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ថា​មិន​ទៀង​… ត្រេកអរ រាគៈ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ប្រារព្ធ​នូវ​ខន្ធ​នោះ​… ទោមនស្ស​កើតឡើង បុគ្គល​ដឹង​នូវ​ចិត្ត​នៃ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រកបដោយ​ចិត្ត ដែល​មាន​សភាព​ធំ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដោយ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ ពួក​ខន្ធ​ដែល​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា​នូវ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ យថា​កម្មុ​បគញ្ញាណ និង​អនាគ​តំសញ្ញាណ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ១០ | បន្ទាប់
ID: 637829739707899752
ទៅកាន់ទំព័រ៖