ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៩

 [៣៥០] ធម៌​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ហើយ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​កើតឡើង​ហើយ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​បុគ្គល​ឃើញច្បាស់​នូវ​ពួក​រូប ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ហើយ​… នូវ​ពួក​សំឡេង ពួក​ក្លិន ពួក​រស ពួក​ផោដ្ឋព្វៈ​… នូវ​ពួក​ខន្ធ ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ហើយ ថា​មិន​ទៀង ជា​ទុក្ខ មិនមែន​ខ្លួន។បេ។ ទោមនស្ស​កើតឡើង ពួក​ខន្ធ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ហើយ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា​នូវ​ឥទ្ធិ​វិធ​ញ្ញាណ ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ និង​អនាគ​តំសញ្ញាណ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៣៥១] ធម៌​ដែល​កំពុង​កើតឡើង ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​កើតឡើង​ហើយ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​បុគ្គល (ឃើញច្បាស់) នូវ​ចក្ខុ ដែល​កំពុង​កើតឡើង​… នូវ​កាយ ពួក​រូប ពួក​សំឡេង ពួក​ក្លិន ពួក​រស ពួក​ផោដ្ឋព្វៈ វត្ថុ​… នូវ​ពួក​ខន្ធ ដែល​កំពុង​កើតឡើង ថា​មិន​ទៀង ជា​ទុក្ខ មិនមែន​ខ្លួន។បេ។ ទោមនស្ស​កើតឡើង ពួក​ខន្ធ​ដែល​កំពុង​កើតឡើង ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា នូវ​ឥទ្ធិ​វិធ​ញ្ញាណ។បេ។ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៣៥២] ធម៌​ដែល​កើតឡើង​ហើយ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​កើតឡើង​ហើយ ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​អា​រម្ម​ណា​ធិប​តិ និង​សហជាតា​ធិប​តិ។ អា​រម្ម​ណា​ធិប​តិ គឺ​បុគ្គល​ធ្វើ​នូវ​ចក្ខុ ដែល​កើតឡើង​ហើយ ឲ្យ​ជាទី​គោរព ហើយ​ត្រេកអរ រីករាយ ធ្វើ​នូវ​ចក្ខុ​នោះ ឲ្យ​ជាទី​គោរព។បេ។ ទិដ្ឋិ​កើតឡើង នូវ​ត្រចៀក ដែល​កើតឡើង​ហើយ​…
ថយ | ទំព័រទី ១១៧ | បន្ទាប់
ID: 637829793635903329
ទៅកាន់ទំព័រ៖