ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៩

 [៣៤] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ ចេញ​អំពី​មគ្គ ហើយ​ពិចារណា​នូវ​មគ្គ ពិចារណា​នូវ​ផល បុគ្គល​ដឹង​នូវ​ចិត្ត​នៃ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រកបដោយ​ចិត្តតូច​ឆ្មារ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ដោយ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា​នូវ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ យថា​កម្មុ​បគញ្ញាណ និង​អនាគ​តំសញ្ញាណ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៣៥] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ ពិចារណា​នូវ​គោត្រភូ ពិចារណា​នូវ​វោ​ទានៈ ពិចារណា​នូវ​មគ្គ​ប្ប​ច្ច​វេ​ក្ខ​ណៈ ពិចារណា​នូវ​ផល​ប្ប​ច្ច​វេ​ក្ខ​ណៈ ពិចារណា​នូវ​និព្វាន​ប្ប​ច្ច​វេ​ក្ខ​ណៈ បុគ្គល​ឃើញច្បាស់​នូវ​ខន្ធ​ទាំងឡាយ​តូចឆ្មារ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ថា​មិន​ទៀង​… ដឹង​នូវ​ចិត្ត​នៃ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រកបដោយ​ចិត្តតូច​ឆ្មារ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ដោយ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ ខន្ធ​ទាំងឡាយ​តូចឆ្មារ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា នូវ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ យថា​កម្មុ​បគញ្ញាណ និង​អនាគ​តំសញ្ញាណ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ១២ | បន្ទាប់
ID: 637829740112086633
ទៅកាន់ទំព័រ៖