ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៩

ឲ្យ​ជាទី​គោរព ហើយ​ពិចារណា ផល​ប្ប​ច្ច​វេ​ក្ខ​ណៈ​… ធ្វើ​នូវ​និព្វាន​ប្ប​ច្ច​វេ​ក្ខ​ណៈ ឲ្យ​ជាទី​គោរព ហើយ​ពិចារណា។
 [៤៣] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​អា​រម្ម​ណា​ធិប​តិ គឺ​សេក្ខបុគ្គល​ទាំងឡាយ ធ្វើ​នូវ​ចេ​តោ​បរិ​យញ្ញា​ណ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន ឲ្យ​ជាទី​គោរព​… នូវ​បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ​… ធ្វើ​នូវ​អនាគ​តំសញ្ញាណ ឲ្យ​ជាទី​គោរព ហើយ​ពិចារណា។
 [៤៤] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ពួក​ខន្ធ​មុនៗ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ខន្ធ​ក្រោយៗ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៤៥] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ចុតិ​ចិត្ត ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ឧប​បត្តិ​ចិត្ត ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ ភវ​ង្គៈ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អា​វជ្ជ​នា ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ ពួក​ខន្ធ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ជា​បច្ច័យ​នៃ​វុ​ដ្ឋានៈ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ១៦ | បន្ទាប់
ID: 637829741178798176
ទៅកាន់ទំព័រ៖