ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៩

 [៦៧៩] អនិទស្សន​សប្បដិ​ឃធម៌ ជា​បច្ច័យ នៃ​អនិទស្សន​អប្បដិឃ​ធម៌ ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​អារម្មណ​បុរេ​ជាត និង​វត្ថុ​បុរេ​ជាត។ អារម្មណ​បុរេ​ជាត គឺ​នូវ​ចក្ខុ​… នូវ​កាយ​… នូវ​ពួក​សំឡេង​… នូវ​ពួក​ផោដ្ឋព្វៈ​… ថា​មិន​ទៀង​… ទោមនស្ស​កើតឡើង បុគ្គល​ឮនូវ​សំឡេង ដោយ​ទិព្វសោត​ធាតុ សទ្ទាយតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​សោតវិញ្ញាណ។បេ។ ផោដ្ឋព្វា​យតនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាយវិញ្ញាណ ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ។ ឯវត្ថុ​បុរេ​ជាត គឺ​ចក្ខា​យតនៈ (ជា​បច្ច័យ) នៃ​ចក្ខុវិញ្ញាណ កាយាយតនៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាយវិញ្ញាណ ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៦៨០] អនិទស្សន​អប្បដិឃ​ធម៌ ជា​បច្ច័យ នៃ​អនិទស្សន​អប្បដិឃ​ធម៌ ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បាន​ដល់​អារម្មណ​បុរេ​ជាត និង​វត្ថុ​បុរេ​ជាត។ អារម្មណ​បុរេ​ជាត គឺ​នូវ​វត្ថុ​… នូវ​ឥត្ថិន្ទ្រិយ បុរិ​សិន្ទ្រិយ ជីវិតិន្ទ្រិយ អាបោធាតុ កព​ឡិង្កា​រា​ហារ ថា​មិន​ទៀង​… ទោមនស្ស​កើតឡើង។ ឯវត្ថុ​បុរេ​ជាត គឺ​វត្ថុជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ខន្ធ ជា​អនិទស្សន​អប្បដិឃៈ ដោយ​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ២៥៧ | បន្ទាប់
ID: 637829831416485817
ទៅកាន់ទំព័រ៖