ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៩

 [៨] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន … ព្រោះ​នហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ៣ អាស្រ័យ​នូវ​អហេតុ​កក្ខន្ធ១ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន នូវ​ខន្ធ២…។
 [៩] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ៣ អាស្រ័យ​នូវ​ខន្ធ១ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ នូវ​ខន្ធ២… ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ​…។
 [១០] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​នអធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ៣ អាស្រ័យ​នូវ​ខន្ធ១ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ នូវ​ខន្ធ២… ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ​…។
 [១១] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន​… ព្រោះ​នអធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ៣ អាស្រ័យ​នូវ​ខន្ធ១ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ប្រមាណ​មិនបាន នូវ​ខន្ធ២…។
 [១២] ធម៌​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ​… ព្រោះ​នបុ​រេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​នូវ​ខន្ធ១ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តូចឆ្មារ​… ក្នុង​អរូប​… ក្នុង​ខណៈ​នៃ​បដិសន្ធិ​…។
ថយ | ទំព័រទី ៣ | បន្ទាប់
ID: 637829737655402773
ទៅកាន់ទំព័រ៖