ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

បព្វាជនីយ​កម្ម​ក្តី​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​សង្ឃ​បាន​ធ្វើ​ដល់​អន្តេវាសិក​នោះ​រួចហើយ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​អន្តេវាសិក​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ប្រពៃ​ ​គប្បី​សម្លបរោម​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​វត្ត​ ​គួរ​ដល់​កិរិយា​រលាស់ខ្លួន​ចេញ​ចាក​កម្ម​ ​សង្ឃ​គប្បី​រម្ងាប់​កម្ម​នោះ​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​ ​គួរ​នឹង​លាង​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​ត្រូវ​លាង​យ៉ាងនេះ​ ​ឬ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​គួរ​នឹង​លាង​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​ ​គួរ​នឹង​ធ្វើ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ ​ឬ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​ ​គួរ​នឹង​ធ្វើ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​គ្រឿង​ជ្រលក់​របស់​អន្តេវាសិក​ ​គួរ​នឹង​ស្ងោរ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​ត្រូវ​ស្ងោរ​យ៉ាងនេះ​ ​ឬ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​គ្រឿង​ជ្រលក់​របស់​អន្តេវាសិក​គួរ​នឹង​ស្ងោរ​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​ ​គួរ​នឹង​ជ្រលក់​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​អ្នក​ត្រូវ​ជ្រលក់ចីវរ​យ៉ាងនេះ​ ​ឬ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​បើ​ចីវរ​របស់​អន្តេវាសិក​គួរ​នឹង​ជ្រលក់​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​កាល​នឹង​ជ្រលក់ចីវរ​ ​ត្រូវ​ជ្រលក់​ប្រែត្រឡប់​ឲ្យ​សព្វ​ល្អ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៤ | បន្ទាប់
ID: 636805704870741635
ទៅកាន់ទំព័រ៖