ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
បច្ចនីយានុលោមទុកត្តិកប្បដ្ឋាន
នហេតុទុកនកុសលត្តិកៈ ហេតុទុកកុសលត្តិកៈ
[១៧២] ធម៌ជាហេតុ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជាហេតុ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាហេតុ ជាកុសលក្តី មិនមែនជាហេតុ ជាកុសលក្តី ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[១៧៣] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[១៧៤] ធម៌ជាហេតុ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ មានវារៈ៣។
[១៧៥] ធម៌មិនមែនជាហេតុ ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌មិនមែនជាហេតុ ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌មិនមែនជាហេតុ ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាអព្យាកតៈផង មិនមែនជាមិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាអព្យាកតៈផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637833241264693135
ទៅកាន់ទំព័រ៖