ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២
[៧៤៥] ភិក្ខុនីឱ្យឧបសម្បទាដល់កុមារី មានវស្សាមិនគ្រប់២០ត្រូវអាបត្ដិ២ គឺ ក្នុងប្រយោគដែលកំពុងឱ្យឧបសម្បទា ត្រូវអាបត្ដិទុក្កដ លុះឱ្យឧបសម្បទារួចហើយ ត្រូវអាបត្ដិបាចិត្ដិយៈ។
[៧៤៦] ភិក្ខុនីឱ្យឧបសម្បទាដល់កុមារីមានឆ្នាំពេញ២០ហើយ តែមិនបានសិក្សាសិក្ខាក្នុងធម៌៦ប្រការ អស់២វស្សា ត្រូវអាបត្ដិ២ គឺ ក្នុងប្រយោគដែលកំពុងឱ្យឧបសម្បទា ត្រូវអាបត្ដិទុក្កដ លុះឱ្យឧបសម្បទារួចហើយ ត្រូវអាបត្ដិបាចិត្ដិយៈ។
[៧៤៧] ភិក្ខុនីឱ្យឧបសម្បទា ដល់កុមារីមានឆ្នាំពេញ២០ហើយ បានសិក្សាសិក្ខាក្នុងធម៌៦ ប្រការអស់២ឆ្នាំ ដែលសង្ឃមិនបានសន្មតឱ្យ ត្រូវអាបត្ដិ២គឺ ក្នុងប្រយោគដែលកំពុងឱ្យឧបសម្បទា ត្រូវអាបត្ដិទុក្កដ លុះឱ្យឧបសម្បទារួចហើយ ត្រូវអាបត្ដិបាចិត្ដិយៈ។
[៧៤៨] ភិក្ខុនីមានវស្សាមិនទាន់គ្រប់១២ ហើយឱ្យឧបសម្បទា (គេ) ត្រូវអាបត្ដិ២ គឺ ក្នុងប្រយោគដែលកំពុងឱ្យបសម្បទា ត្រូវអាបត្ដិទុក្កដ លុះឱ្យឧបសម្បទារួចហើយ ត្រូវអាបត្ដិបាចិត្ដិយៈ។
ID: 636801646154806362
ទៅកាន់ទំព័រ៖