ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

 [​៧៣៥​]​ ​ភិក្ខុនី​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ដល់​ស្ដ្រី​មានគភ៌​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ២​ ​គឺ​ ​ក្នុង​ប្រយោគ​ដែល​កំពុង​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​លុះ​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​រួចហើយ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​។​
 ​[​៧៣៦​]​ ​ភិក្ខុនី​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ដល់​ស្ដ្រី​មេដោះ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ២​ ​គឺ​ ​ក្នុង​ប្រយោគ​ដែល​កំពុង​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​លុះ​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​រួចហើយ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​។​
 ​[​៧៣៧​]​ ​ភិក្ខុនី​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ដល់​សិក្ខមានា​ដែល​មិនបាន​សិក្សា​សិក្ខា​ក្នុង​ធម៌​ ​៦​ ​ប្រការ​អស់២វស្សា​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ២​ ​គឺ​ក្នុង​ប្រយោគ​ដែល​កំពុង​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​លុះ​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​រួចហើយ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​។​ ​
 [​៧៣៨​]​ ​ភិក្ខុនី​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ដល់​សិក្ខមានា​ដែល​បាន​សិក្សា​សិក្ខា​ក្នុង​ធម៌៦ប្រការ​អស់២​ ​វស្សា​ ​ដែល​សង្ឃ​មិនបាន​សន្មត​ឱ្យ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ២​ ​គឺ​ ​ក្នុង​ប្រយោគ​ដែល​កំពុង​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​លុះ​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​រួចហើយ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​។​
 [​៧៣៩​]​ ​ភិក្ខុនី​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ដល់​ស្ដ្រី​គ្រហស្ថ​មាន​វស្សា​មិន​គ្រប់១២ឆ្នាំ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ២​ ​គឺ​ ​ក្នុង​ប្រយោគ​ដែល​កំពុង​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​លុះ​ឱ្យ​ឧបសម្បទា​រួចហើយ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣០៣ | បន្ទាប់
ID: 636801645157039293
ទៅកាន់ទំព័រ៖