ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

អ​មូឡ្ហ​វិន័យ​ ​បញ្ញត្ត​បដិញ្ញាត​ក​រណៈ​ ​បញ្ញត្ត​យេ​ភុយ្យសិ​កា​ ​បញ្ញត្ត​តស្ស​បា​បិយ​សិកា​ ​បញ្ញត្ត​តិណ​វត្ថា​រកៈ​ ​(​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍២ប្រការ​)​ ​គឺ​ដើម្បី​សេចក្តីល្អ​ដល់​សង្ឃ១​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​សប្បាយ​ដល់​សង្ឃ១​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​តិណ​វត្ថា​រកៈ​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍២ប្រការ​នេះឯង​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​តិណ​វត្ថា​រកៈ​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍២ប្រការ​ ​គឺ​បញ្ញត្ត​ដើម្បី​សង្កត់សង្កិន​ពួក​បុគ្គល​ ​ដែល​មិន​មានខ្មាស១​ ​ដើម្បី​នៅ​សប្បាយ​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ដែល​មាន​សីល​ជាទីស្រឡាញ់១​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​តិណ​វត្ថា​រកៈ​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍២ប្រការ​នេះឯង​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​តិណ​វត្ថា​រកៈ​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍២ប្រការ​ ​គឺ​បញ្ញត្ត​ដើម្បី​រារាំង​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន១​ ​ដើម្បី​ឃាត់​ហាម​អាវ​សៈ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​បរលោក១​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​តិណ​វត្ថា​រកៈ​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍២ប្រការ​នេះឯង​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​តិណ​វត្ថា​រកៈ​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍២ប្រការ​ ​គឺ​បញ្ញត្ត​ដើម្បី​
ថយ | ទំព័រទី ៤៣២ | បន្ទាប់
ID: 636804185142678161
ទៅកាន់ទំព័រ៖