ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

[​៤០៩​]​ ​ទីនោះ​ ​មិនមែន​ជា​សេនាសនៈ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ ​ដែលគេ​សន្មត​ថា​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​រង្កៀស​ទេ​ ​ទាំង​សង្ឃ​ ​ក៏​មិនបាន​ឲ្យ​សម្មតិ​ ​ទាំង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​មិនបាន​ក្រាលកឋិន​ ​(​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​)​ ​ទុក​ចីវរ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​ហើយ​ទៅកាន់​ទី​មាន​ប្រមាណ​កន្លះ​យោជន៍​ ​លុះ​អរុណរះ​ឡើង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ឡើយ​^{(​១​)​} ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​
​[​៤១០​]​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ទាំងពួង​ ​មាន​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ ​ប្រកបដោយ​កាយ​ ​មិន​ប្រកបដោយ​វាចា​ ​ក្នុង​ខណៈ​ជាមួយគ្នា​ ​មិន​មុន​មិន​ក្រោយ^{​(​២​)​} ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​
​[​៤១១​]​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ទាំងពួង​ ​មាន​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ ​ប្រកបដោយ​វាចា​ ​មិន​ប្រកបដោយ​កាយ​ ​ក្នុង​ខណៈ​ជាមួយគ្នា​ ​មិន​មុន​មិន​ក្រោយ^{​(​៣​)}​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​