ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

[២១៩​] (ធោ​តកៈ​ក្រាបទូល​ថា​) បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រហ្ម សូម​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ព្រះ​ករុណា ប្រៀនប្រដៅ​នូវ​វិវេក​ធម៌​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ដឹង​ច្បាស់​ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ទើសទាក់ ដូច​អាកាស ជា​បុគ្គល​ស្ងប់​ មិន​អាស្រ័យ​នៅ (ដោយ​កិលេស​) ប្រពឹ្រត្ត​ក្នុង​ទីនេះ​ឯង។

 [២២០​] ពាក្យ​ថា បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រហ្ម សូម​ព្រះអង្គ​ប្រៀនប្រដៅ​ នៃ​បទ​ថា បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រហ្ម សូម​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ព្រះ​ករុណា ប្រៀនប្រដៅ​ គឺ​បពិត្រ​ព្រហ្ម សូម​ព្រះអង្គ​ប្រៀនប្រដៅ បពិត្រ​ព្រហ្ម សូម​ព្រះអង្គ​អនុគ្រោះ បពិត្រ​ព្រហ្ម​ សូម​ព្រះអង្គ​ស្រោចស្រង់ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រហ្ម សូម​ព្រះអង្គ​ប្រៀនប្រដៅ។ ពាក្យ​ថា​ ទ្រង់ព្រះ​ករុណា​ គឺ​ទ្រង់ព្រះ​ករុណា​ ទ្រង់​អាណិត ទ្រង់​អាសូរ ទ្រង់​អនុគ្រោះ ទ្រង់​ស្រោច​ស្រង់ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រហ្ម សូម​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ព្រះ​ករុណា​ប្រៀនប្រដៅ។
 [២២១​] ពាក្យ​ថា នូវ​វិវេក​ធម៌ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ដឹង​ច្បាស់​ សេចក្តី​ថា អមត​និព្វាន​ លោក​ហៅថា​ វិវេក​ធម៌ បាន​ដល់ ការ​រម្ងាប់​សង្ខារ​ទាំងពួង ការ​លះបង់​ឧបធិ​ទាំងពួង ការ​អស់​តណ្ហា​ ការប្រាសចាក​រាគៈ ការ​រលត់​និព្វាន។ ពាក្យ​ថា ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ដឹង​ច្បាស់ គឺ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ចេះដឹង​ ដឹង​ច្បាស់ យល់​ច្បាស់ ចាក់ធ្លុះ​ចំពោះ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) នូវ​វិវេក​ធម៌ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ដឹង​ច្បាស់។
ថយ | ទំព័រទី ១៩២ | បន្ទាប់
ID: 637355171793396218
ទៅកាន់ទំព័រ៖