ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ព្រះពុទ្ធ ព្រះ​នា​មកស្សបៈ ព្រះអង្គ​មានផៅ​ពង្ស​ដ៏​ប្រសើរ មានយស​ធំ ប្រសើរ​ជាង​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ ទ្រង់​កើតឡើង​ក្នុង​ភទ្ទកប្ប​នេះ។ កាលនោះ ខ្ញុំ​បួស​ជា​នាង​បរិ​ព្វា​ជិ​កា ប្រព្រឹត្តិ​ម្នាក់ឯង ត្រាច់​ទៅ​ដើម្បី​ភិក្ខា ហើយ​បាន​នូវ​វត្ថុ​ត្រឹមតែ​ប្រេង​ប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា បាន​អុជ​ប្រទីប​ដោយ​ប្រេង​នោះ បម្រើ​ព្រះ​ចេតិយ ប្រសើរ​សមរម្យ​ជាង​ចេតិយ​ទាំងពួង​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​ប្រសើរ​ជាង​សត្វ​មាន​ជើង​ពីរ។ ដោយ​កុសលកម្ម​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើល្អ​នោះ​ផង ដោយ​ការ​តម្កល់​ចេតនា​នោះ​ផង លុះ​ខ្ញុំ​លះបង់​រាងកាយ​ជា​របស់​មនុស្ស​ហើយ ក៏បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ឋាន​តាវត្តឹង្ស។ ដោយ​ផល​នៃ​កម្ម​នោះ ខ្ញុំ​កើត​ក្នុង​ទី​ណាៗ ប្រទីប​ដ៏​ធំ​ទាំងឡាយ បំភ្លឺ​ដល់​ខ្ញុំ​ដែល​នៅក្នុង​ទី​នោះៗ។ ខ្ញុំ​ប្រាថ្នា​របស់​ណា ខ្ញុំ​ឃើញ (របស់​នោះ) ឆ្លុះ​រហូត​ខាងក្រៅ​ជញ្ជាំង ឆ្លុះ​រហូត​ខាងក្រៅ​នៃ​ភ្នំ​ថ្ម នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ឲ្យ​ប្រទីប។ ខ្ញុំ​ជា​អ្នកមាន​ភ្នែក​ស្អាត រុងរឿង​ដោយ​យស មាន​សទ្ធា មាន​ប្រាជ្ញា នេះ​ជា​ផល​នៃ​ការ​ឲ្យ​ប្រទីប។
ថយ | ទំព័រទី ១៤៤ | បន្ទាប់
ID: 637643968884465344
ទៅកាន់ទំព័រ៖