ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧

 [៤៧៤] ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា អាស្រ័យ​ធម៌ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​នហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ២ អាស្រ័យ​ខន្ធ១ ជា​អហេតុកៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា ខន្ធ១ អាស្រ័យ​ខន្ធ២ ខន្ធ២ អាស្រ័យ​ខន្ធ១ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​ឧបេក្ខា ក្នុង​ខណៈ​នៃ​អហេតុកប្បដិសន្ធិ ខន្ធ១ អាស្រ័យ​ខន្ធ២ មោហៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​វិចិកិច្ឆា ច្រឡំ​ដោយ​ឧទ្ធច្ចៈ អាស្រ័យ​ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​វិចិកិច្ឆា ច្រឡំ​ដោយ​ឧទ្ធច្ចៈ។
 [៤៧៥] ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ អាស្រ័យ​ធម៌ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​នហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ៣ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ អាស្រ័យ​ខន្ធ១ ជា​អហេតុកៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ខន្ធ២ អាស្រ័យ​ខន្ធ២។ ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សុខ អាស្រ័យ​ធម៌ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​នហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ខន្ធ២ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សុខ អាស្រ័យ​ខន្ធ១ ជា​អហេតុកៈ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ខន្ធ១ អាស្រ័យ​ខន្ធ២។ ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ក្តី ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ក្តី អាស្រ័យ​ធម៌ ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​បីតិ​ផង ធម៌​ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សុខ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​នហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ
ថយ | ទំព័រទី ២៤៩ | បន្ទាប់
ID: 637828882808158514
ទៅកាន់ទំព័រ៖