ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៩៧
គឺខន្ធ២ ដែលច្រឡំដោយបីតិក្តី ច្រឡំដោយសុខក្តី អាស្រ័យខន្ធ១ ជាអហេតុកៈ ដែលច្រឡំដោយបីតិផង ច្រឡំដោយសុខផង ខន្ធ១ អាស្រ័យខន្ធ២។
[៤៧៦] ធម៌ដែលច្រឡំដោយបីតិ អាស្រ័យធម៌ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ទើបកើតឡើង ព្រោះនអធិបតិប្បច្ច័យ។ នអធិបតិ បរិបូណ៌ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ។ បណ្ឌិតគប្បីកំណត់ថា (នអធិបតិ) មានក្នុងអរូប និងក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ ព្រោះនបុរេជាតប្បច្ច័យ។ … ព្រោះនបច្ឆាជាតប្បច្ច័យ និងនអាសេវនប្បច្ច័យ។ ធម៌ដែលច្រឡំដោយបីតិ អាស្រ័យធម៌ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ទើបកើតឡើង ព្រោះនកម្មប្បច្ច័យ គឺចេតនា ដែលច្រឡំដោយបីតិ អាស្រ័យខន្ធទាំងឡាយ ដែលច្រឡំដោយបីតិ។ ធម៌ដែលច្រឡំដោយសុខ អាស្រ័យធម៌ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ទើបកើតឡើង ព្រោះនកម្មប្បច្ច័យ គឺចេតនា ដែលច្រឡំដោយសុខ អាស្រ័យខន្ធទាំងឡាយ ដែលច្រឡំដោយបីតិ។ បញ្ហា១០ បណ្ឌិតគប្បីឲ្យពិស្ដារ ដោយហេតុនេះចុះ។ ធម៌ដែលច្រឡំដោយបីតិ អាស្រ័យធម៌ ដែលច្រឡំដោយបីតិ ទើបកើតឡើង ព្រោះនវិបាកប្បច្ច័យ។បេ។ បរិបូណ៌។ បដិសន្ធិ មិនមានទេ។
ID: 637828883011019107
ទៅកាន់ទំព័រ៖