ថ្ងៃអាទិត្យ 20 កក្កដា 2014 - 09:40:31 ល្ងាច - បានអាន៖ 423
កល៖ កល់ សំ. ( ន. ) (កល ន. ឬ គុ. “មាយា; កោង; មានពុត...”) ឧបាយយ៉ាងល្អិត, ល្បិច (ឧបាយកល) : ដំណើរហ្នឹងជាកលឧបាយរបស់គេទេ; ប្រយ័ត្នចាញ់កលគេ ។
កល់៖ ( កិ. ) ទ្រពីក្រោម, ស៊ែមពីក្រោម ដើម្បីឲ្យស្មើមិនឲ្យល្អៀង ឬ ដើម្បីឲ្យហើប ឲ្យខ្ពស់ឡើង : ដាក់កំណល់កល់ឲ្យខ្ពស់ឡើង ។
តាមវចនានុក្រមខ្មែរ ១.០